En het geschiedde in onze dagen, dat er een bevel uitging vanwege Vladimir de Meedogenloze, dat zijn immense rijk moest worden uitgebreid. Deze gewelddadige uitbreiding vond plaats, toen Zelenski het bewind over Oekraïne voerde. En zij gingen allen op reis om zich te laten registreren als vluchteling, eenieder in een andere stad. Ook Jozef trok op uit Marioepol, uit de ‘Stad van Maria’, naar een veiliger oord, de stad van zijn broer (die David heet), omdat hij in het huis en het gezin van David welkom was, met Maria, zijn ondervoede vrouw, die zwanger was.
En het geschiedde, toen zij onderweg waren, dat de dagen vervuld werden, dat zij baren zou, en zij baarde achter de ruïnes van een kapotgeschoten huis haar eerstgeboren dochter, en wikkelde haar in doeken, en legde haar in een bomkrater, omdat voor hen geen plaats was in een schuilkelder.
En er waren andere vluchtelingen in diezelfde landstreek, die zich ophielden in het veld en ’s nachts beurtelings de wacht hielden over hun schamele bezittingen. En opeens vielen uit de hemel raketten en granaten, vlammend licht omstraalde hen, en zij vreesden met grote vreze.
En zij sprongen op en renden voor hun leven. In de bomkrater gesprongen, vonden zij Jozef, Maria en het kind, gelijk als zij: doodsbang.
Maar het kind was een en al onschuld en straalde van goedheid en liefde. ‘We hebben haar ‘Hoop’ genoemd.’ En de vluchtelingen knielden bij het kind neer en brachten het hulde. Allen vluchtten alras verder, met Hoop in hun midden, vastbesloten dit kind te redden uit de klauwen van de geweldenaar.
En het geschiedde, toen ze eenmaal in veiligheid waren, in het huis van David, dat ze beseften, dat het kleine meisje Hoop hen onderweg zoveel kracht gegeven had, dat ze de moed niet verloren hadden. Het licht van dit kind droegen ze voortaan met zich mee op hun wankele wegen. En overal waar ze kwamen, zagen de mensen dat Hoop hen bezielde.
En het geschiedde, dat de mensen op hún beurt telkens door diezelfde Hoop werden bemoedigd. Zo verspreidde Hoop zich over de hele wereld en zo bleef Hoop leven, voorgoed.
‘Hoop sterft als laatste’, zeggen de mensen weleens, maar dit is niet waar: Hoop is onsterfelijk en leeft in de harten van de mensen. Hoop is als de Liefde, die met dat ándere Kind in Bethlehem op aarde kwam. Hoop en Liefde ademen in ons.
En het geschiedde in onze dagen, dat er zegen uitging vanwege de hemelse Vader: dat zijn gehele Rijk vervuld moest worden van Hoop en Liefde. En wij allen gingen op reis om ons te laten zegenen, God lovende en prijzende om alles wat wij gezien en gehoord hadden, gelijk het ons gezegd was.
En zó geschiedt het, dat ook wij Hoop en Liefde voor nu en altijd bewaren in ons hart.
Nielspeter Jans
Foto: Andrea Della Robbia (Florence, 1435-1525), Twee engelen (detail van Knielende Maria bij het Kind Jezus), begin 16de eeuw, geglazuurd keramiek, Saint-Jean-Cap-Ferrat, Villa Ephrussi de Rothschild (EdR 721) (Nielspeter Jans)
